Burn-out door mijn gezin, met drie jonge kinderen. Zeg ik dat hardop? Het is nogal een taboe! Jaren geleden draaide mijn leven om herstellen van een parentale burn-out. Al kende ik toen die term nog niet. Ontstaan door de intensieve zorg voor de kinderen binnen ons gezin en versterkt door de fikse werkstress binnen het onderwijs waar ik werkte én de manier waarop ik met deze factoren omging.
Nu coach en train ik dagelijks mannen en vrouwen om van stress, overspannenheid of burn-out te herstellen. Daar zitten ook ouders bij die ervaren wat ik zelf heb meegemaakt. Bij ouders met een parentale burn-out is de schaamte en het machteloze gevoel vaak nog groter dan bij mensen met een ‘gewone’ burn-out!
In deze blogpost deel ik graag mijn persoonlijke verhaal en hoe mijn weg naar herstel is verlopen.
Een zorgintensief gezin en drukke baan: de perfecte combinatie voor het ontstaan van een burn-out
Mijn leven draaide op dat moment al jaren voornamelijk om de zorg voor onze oudste dochter. Op dat moment was zij 9 jaar en zowel zijzelf als wij als gezin kregen flinke uitdagingen voor onze kiezen die voortkwamen uit haar diagnoses ASS (autisme) en ADHD.
Er was veel spanning en strijd in huis en we waren continu bezig met zorgen voor, zorgen maken om of op zoek zijn naar passende zorg. Dit heeft mijn man en mij veel energie gekost. Het beetje tijd dat we voor ons gevoel hadden besteedden we aan onze andere twee kinderen. Niet aan ons samen of onszelf.
Mijn werk was mijn ontspanning
Terwijl ik eigenlijk een fulltime job had aan de zorg voor onze dochter, had ik ook gewoon een parttime baan buitenshuis. Mijn werk als leerkracht basisonderwijs was letterlijk mijn ontspanning. Maar natuurlijk had ik ook daar ballen hoog te houden.
Ik werkte al een tijd op een school met een vooruitstrevende visie op onderwijs. Iedere dag stond ik voor de fantastische taak om álle leerlingen te zien en te horen, een rijke leeromgeving te creëren en lessen voor te bereiden zonder gebruik te maken van lesmethoden.
Ontzettend waardevol werk én intensief. Daarnaast ging er ook, zoals op zoveel plekken in het onderwijs, veel tijd naar overleg en administratie.
Ondanks dat ik mijn werk graag deed, merkte ik dat ik steeds minder energie had. Ik kon de vele prikkels op school steeds slechter verdragen. Terwijl ik voor mijn gevoel thuis al langere tijd steeds minder functioneerde, kon ik het op mijn werk nog redelijk handelen. Totdat het ook daar niet meer ging.
Toen ik voor mijn gevoel niet meer kon presteren op het niveau dat mijn leerlingen en collega’s verdienden, begon ziekmelden door mijn hoofd te malen. Uiteindelijk heb ik die knoop pas doorgehakt op het moment dat een collega aan me vroeg: ‘Het gaat niet goed met jou, hè?’
Overspannen of een parentale burn-out door je kinderen
Lange tijd heeft het beeld bestaan dat overspannenheid en burn-out vooral werk gerelateerd is, maar dat begint gelukkig te veranderen. Heel vaak spelen privéomstandigheden mee, of wegen zelfs het zwaarst!
Ook in mijn situatie was het de combinatie van werk en privé die mij tot mijn burn-out bracht. De zorg voor mijn dochter was intensief en kostte lange tijd veel energie.
Naast de woedeaanvallen die zij had, zagen we dat ze niet goed in haar vel zat en de onzekerheid over de toekomst maakte het pittige plaatje compleet.
Destijds was de term ‘parentale burn-out’ nog nauwelijks bekend. Inmiddels wordt er meer over geschreven en onderzoek naar gedaan. Burn-out ‘door’ je eigen kind. Kan dat? En wie durft dat hardop uit te spreken?
Ik weet inmiddels dat een parentale burn-out, burn-out raken als ouder door je kind(eren), mogelijk is. Dat het niets is om je voor te schamen. Dat het uiteraard een gevoelig onderwerp is, want het gaat nergens om schuld. Niet van jou of van je kind(eren). En ik weet nu ook dat het nooit alleen de oorzaak is.
Burn-out raak je door een combinatie van alles wat er op je bordje ligt én hoe je ermee gaat.
Herkennen en erkennen van je burn-out als ouder
Terug naar hoe mijn burn-outproces is verlopen. Na mijn ziekmelding dacht ik dat ik vooral even goed moest uitrusten. Het pakte anders uit. Toen ik aan mezelf en anderen erkende dat het niet goed ging, stortte ik compleet in.
Ik stond op de wachtlijst bij een psychologenpraktijk en bezocht regelmatig de bedrijfsarts. Ik voelde me uitgeput en weinig hoopvol. De grauwe, grijze, donkere winterweken hielpen daar niet aan mee.
Wekenlang lag ik op de bank en kon ik geen prikkels verdragen. Koken lukte amper, soms met een koptelefoon op, en ook het geluid van de stofzuiger was me teveel.
Ik had ook veel lichamelijke klachten. Hoofdpijn, een nerveus gevoel, last van mijn darmen, rugpijn, paniekaanvallen.
Herstellen van een burn-out door kinderen begint met besluiten de regie te pakken
In januari 2019 kwam het omslagpunt. Ik keek een documentaire met Tony Robbins, waarin hij zei: “It is in your moments of decision that your destiny is shaped.” Dat klonk te simpel en als een eyeopener tegelijk.
Ik besefte dat ik iedere dag opnieuw de keuze had om zélf iets te veranderen aan mijn situatie. Ik zie mezelf nog liggen op de bank. Me afvragend hoe lang ik nog zou blijven wachten tot alles vanzelf beter zou worden. Het was tijd om de regie weer in eigen handen te nemen!
Hoe een Instagramaccount bijdroeg aan het herstellen van mijn parentale burn-out
Ik stelde mezelf de vragen: wat geeft mij energie? Wat heb ik allang niet meer gedaan waar ik blij van word? Creatief bezig zijn! Als kind was ik al dol op tekenen, knutselen, een poppenhuis maken voor mijn My Little Pony’s (en er vervolgens niet mee spelen).
Nu vond ik het leuk om te fotograferen. Ik had behoefte aan gezelligheid en kleur in huis, zo midden in de winter. En ja, ik bracht de nodige uurtjes door op social media. Wat zonde van mijn tijd! Of niet?
Wat als ik die interesses en behoeften eens combineerde? Zo begon ik met het stylen van ons huis (en later in het voorjaar onze tuin) waarvan ik foto’s deelde op een eigen interieuraccount op Instagram. Er kwamen veel planten in huis en veel kleur. Mijn man heeft wat muren geschilderd!
Ik schreef ook persoonlijke verhalen bij mijn posts, als een soort dagboek. Door het creatief bezig zijn en het van me afschrijven stopte ik met piekeren. Er ging weer iets stromen in mij.
Hoe in de natuur zijn bijdraagt aan het herstellen van een burn-out door kinderen
Onbewust, want ik wist nog niet wat ik nu weet als stress- en burn-out expert, had ik mijn energiegevers gevonden en ingezet.
Vervolgens vroeg ik mezelf af: wat geeft mij rust? Grappig toch, want rustgevers zijn samen met energiegevers dé ‘tools’ die ik mijn coachees adviseer als zij veel energieslurpers in hun leven hebben.
Mijn rustgever bleek buiten zijn te zijn, want thuis was het altijd stormachtig of in het gunstigste geval levendig. Ik besloot op een ochtend een boswandeling te maken in het prachtige natuurgebied op slechts vijf minuten lopen van mijn huis.
We woonden al een paar jaar op deze plek en ik was er nog maar zelden geweest. Wat een prachtig gebied! En wat een bijzonder effect, ik kwam meteen meer tot rust.
Vanaf die keer liep ik bijna iedere dag door het bos. In mijn eentje. Het werd februari en het werd lichter en lichter, buiten en in mijn hoofd. Ik wandelde letterlijk de lente in.
In de natuur kreeg ik alleen ‘zachte’ prikkels waardoor ik er kon opladen en er ruimte ontstond voor zelfreflectie.
Reflectie en nieuwe inzichten door wandelen in de natuur
Het bos kwam tot bloei en ik ook. Al lopende kwam ik tot nieuwe, heldere inzichten over mezelf en mijn leven. Ik overdacht er alles wat ik besprak met de professional waar ik inmiddels naartoe ging.
De meeste afspraken met haar waren binnen maar ook een paar keer wandelend. Wat een fijne combinatie! Het is niet voor niets dat ik nu zelf op deze manier werk. 😉
Het wandelen, creëren (in huis en in mijn hoofd) en opladen in de natuur zorgden voor fysiek, emotioneel en cognitief herstel. De natuur is voor mij een fantastische spiegel en acculader geworden.
Betrokkenheid en zingeving: hoe ik mijn passie vond in het begeleiden van anderen
Na enkele maanden begon ik rustig te re-integreren op mijn werk. Ik had weer energie en anders leren omgaan met de stressvolle situatie thuis die voorlopig zou aanhouden.
Na de zomer startte ik binnen de school met een nieuwe functie die me paste als een zachte jas: talentbegeleider. In deze rol heb ik kinderen begeleid met een extra ondersteuningsbehoefte door hoogbegaafdheid of juist een ontwikkelingsachterstand. Heerlijk om de diepte in te duiken, nieuwe kennis op te doen en op maat te werken!
Dit was nog maar het begin van een nieuw pad in mijn carrière. Verschillende opleidingen, kansen en inzichten hebben in de jaren erna geleid tot het oprichten van Flore BOSbegeleiding, in 2021.
De lente als anker: hoe de natuur mij vertrouwen, energie en motivatie geeft.
De lente is door mijn eigen ervaring mijn anker geworden. In de natuur laad ik altijd weer op. Het geeft me ook meer vertrouwen, moed en motivatie om mijn ‘problemen’ aan te pakken.
Mijn privésituatie verloopt nog steeds grillig, met telkens nieuwe uitdagingen. Ik ben vooral zélf veranderd. Ik heb veerkracht, een sterke mindset en (zelf)vertrouwen ontwikkeld om stevig te staan, ook als het stormt.
Door de tattoo op mijn onderarm, lentebloesem in een cirkel van stippen, heb ik mijn anker altijd bij me. Ernaar kijken geeft me rust, vertrouwen en maakt me steeds weer trots op mezelf, het pad dat ik heb gelopen.
Wordt het jou ook teveel op je werk en of privé?
Met mijn verhaal wil ik je laten zien dat een burn-out echt niet alleen werk-gerelateerd hoeft te zijn, maar ook of zelfs voorál veroorzaakt kan worden door je privésituatie. Het is belangrijk om je stressklachten serieus te nemen en tijdig actie te ondernemen.
Dit kan betekenen dat je hulp zoekt bij een professional, zoals een stress- en burn-outcoach, maar ook dat je zelf op zoek gaat naar activiteiten die jou energie geven en rust brengen.
Voor mij was dat creatief bezig zijn en wandelen in de natuur. Wat werkt voor jou?
Stap voor stap meer rust in je hoofd, energie in je lijf en genieten met wandelcoaching in Oss, Noord-Brabant
Herken jij jezelf in mijn verhaal? Voel jij ook dat de combinatie van werk en privé je te veel wordt? Is het tijd om actie te ondernemen en hulp te zoeken?
Als erkend, gediplomeerd en ervaren stress- en burn-outcoach werk ik met walk & talk sessies (wandelcoaching, met oplossingsgerichte gesprekken, praktische oefeningen en effectieve vaardigheden) in de bossen van natuurgebied De Maashorst in Noord-Brabant.
Stap voor stap ontdek jij hoe het anders kan zodat je voor de lange termijn meer ontspannen om kunt gaan met stress en herstelt/ ver blijft van overspannenheid of burn-out.
Ik hoop dat mijn verhaal jou inspireert om weer de regie over jouw eigen leven te pakken. Hoe jouw situatie nu ook is, niets is per se definitief. Jij hebt de sleutel tot verandering in handen! Stap voor stap.
